کشور ایران با 2700 کیلومتر مرز آبی و منابع فراوان آب‌های شیرین به عنوان یکی از واردکنندگان آبزیان خوراکی و زینتی محسوب می‌شود، با توجه به پتانسیل‌های موجود برای پرورش آبزیان خوراکی و زینتی و همچنین مدیریت صحیح ذخایر آبزیان خلیج فارس و دریای خزر بی‌شک نیازمند تحولات مدیریتی و صنعتی در بنیان شیلات کشور هستیم. این در حالی است که در بازارهای جهانی با افزایش روزافزون تقاضا برای آبزیان و از طرف دیگر شاهد رقابت‌های تنگاتنگ کشورهای در حال توسعه برای افزایش سهم صادرات آبزیان هستیم. با توجه به موقعیت جغرافیایی کشور ایران از لحاظ شرایط ایده‌آل تولید و نزدیکی به بازار مصرف در کشورهای اروپایی تلاش برای افزایش توان تولیدی و صادراتی کشور منطقی بوده و به این ترتیب شاهد افزایش توجه و سرمایه‌گذاری بخش‌های دولتی و خصوصی در سال‌های اخیر بوده‌ایم.